Vanishing Twin

Inmiddels heb ik weer heel wat meegemaakt. Vorig weekend kreeg ik een bloeding, en ik dacht: nou is het echt mis. Houdt het dan nooit op?

Gelijk de vk. gebeld, ze zei dat het echt niet meteen mis hoefde te zijn. Ze heeft een echo voor me geregheld. Met kloppend hart ben ik daarheen gegaan, met in mijn achterhoofd de gedachte dat het wel mis zou zijn.

Maar nee!! We zagen een kloppend hartje, en een bewegend kindje!! De vruchtzak waar eerder een dooier op te zien was geweest, was nu leeg. De gyn. zei dat de dooier eruit was gekomen, nu nog. Dat verklaarde het bloedverlies. Ik heb ook nog een inwendig onderzoek gehad (warbij manlief bijna van zijn stokkie ging...) en mijn baarmoeder was keurig dicht. Dus hij kon een positieve uitslag geven (tot zover natuurlijk ) en dacht dat het bloedverlies snel zou stoppen.

Hij had gelijk. s'Avonds was het over! Ik heb ook geen krampen gehad. Wat een opluchting.

Wel is het verdrietig dat ik nu de ene helft van de tweeling kwijt ben. Het doet toch wel wat met je. Het heeft ook een medisch naam: Vanishing Twin (verdwijnende tweeling).

Ik ben dankbaar dat de ander het goed doet, en langzaamaan ga ik proberen te genieten. Ik kijk uit naar het eerste echte bezoek aan de vk. Ik hoop zo dat het hartje klopt!

Als ik plat op mijn rug lig, voel ik onderin nu echt al een bobbeltje. Het groeit daar hard!